Branżowa Szkoła I Stopnia
Cukiernik
Głównym celem pracy cukiernika jest produkcja wyrobów cukierniczych, np. ciast, ciastek, lodów. Cukiernik odpowiedzialny jest za przygotowanie niezbędnych surowców i półproduktów. Całość działań powinna być prowadzona w środowisku zapewniającym wysoką jakość i bezpieczeństwo żywności. Zakres obowiązków cukiernika zależy od wielkości zakładu pracy. W małych zakładach wykonuje wszystkie zadania związane z zawodem, w dużych istnieje bardzo wąska specjalizacja, np. ciastkarz, lodziarz, dekorator. Bardzo ważne jest posiadanie zmysłu artystycznego, bowiem wiele wyrobów (np. marcepany, praliny, torty) wymaga pracy związanej ze zdobieniem, dekorowaniem czy przystrajaniem. Obowiązkiem cukiernika jest także kontrola i konserwacja stosowanych w pracy maszyn i urządzeń.
SPC.01. Produkcja wyrobów cukierniczych.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie cukiernik powinien być przygotowany do wykonania następujących zadań zawodowych:
- stosowania maszyn i urządzeń w produkcji wyrobów cukierniczych,
- magazynowania surowców, półproduktów i wyrobów cukierniczych,
- sporządzania półproduktów i wyrobów cukierniczych,
- wykonywania dekoracji wyrobów cukierniczych.
Cukiernik może być zatrudniony w zakładach przetwórstwa spożywczego – produkujących wyroby cukiernicze i ciastkarskie. A także u prywatnych właścicieli ciastkarni, cukierni lub w restauracjach, hotelach albo sam otworzyć własną cukiernię.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
 |
 |
Elektromechanik pojazdów samochodowych
Elektromechanik zwany inaczej elektrykiem samochodowym zajmuje się montażem, kontrolą i naprawą układów elektrycznych w samochodach. Podstawowe zadania tego fachowca to praca przy urządzeniach odpowiedzialnych za sterowanie, zabezpieczanie i sygnalizację w samochodzie. Elektryk samochodowy zajmuje się też układami bezpieczeństwa i komfortu jazdy (np. sprzętem muzycznym czy klimatyzacją). Do zadań osoby zatrudnionej na tym stanowisku należy też sprawdzanie prawidłowego działania zapłonu i wszystkich świateł w aucie. Wykonując swoje zadania elektromechanik posługuje się różnymi przyrządami służącymi do pomiarów i diagnostyki. Elektryk najczęściej instaluje wiązki elektryczne i inne elementy systemów elektrycznych, wśród których należy wymienić części służące do zasilania, sygnalizacji, oświetlenia i zabezpieczania. Oprócz napraw dokonuje także konserwacji, okresowych przeglądów i badań diagnostycznych.
MOT. 02. Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych.
Niezbędne do uzyskania kwalifikacji są umiejętności:
- oceniania stanu technicznego układów elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych,
- naprawiania układów elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izbę rzemieślniczą.
Osiągnięte w procesie kształcenia kwalifikacje zawodowe umożliwią absolwentowi prowadzenie działalności gospodarczej oraz podjęcie pracy między innymi w:
- stacjach obsługi pojazdów samochodowych,
- zakładach produkcyjnych i naprawczych pojazdów samochodowych,
- firmach zajmujących się obrotem częściami samochodowymi, zwłaszcza w zakresie elektrycznego i elektronicznego wyposażenia pojazdów,
- przedsiębiorstwach transportu samochodowego.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Fotograf
Fotograf jest osobą, która zawodowo zajmuje się wykonywaniem wszelkiego rodzaju zdjęć, ich wywoływaniem oraz obróbką. Wykonuje zdjęcia do dokumentów (legitymacyjne, paszportowe, do dowodu osobistego, do prawa jazdy), zdjęcia okolicznościowe (śluby, chrzciny, komunie, fotografie szkolne), zdjęcia portretowe, reklamowe czy reportażowe. Wielu fotografów skupia się tylko na jednym rodzaju wykonywanych fotografii (np. zdjęcia ślubne, fotografia artystyczna).
AUD.02. Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie fotograf powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych: w zakresie kwalifikacji AUD.02. Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu:
- przygotowania planu zdjęciowego,
- rejestrowania obrazu,
- obróbki i publikowania obrazu.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izbę rzemieślniczą.
Fotograf może szukać zatrudnienia w zakładach fotograficznych, w redakcjach gazet, agencjach modelek, w domach mody oraz we wszelkiego typu placówkach, wymagających wiedzy i umiejętności artystycznych. Fotograf może także założyć własną działalność i pracować na własny rachunek.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Fryzjer
Fryzjer wykonuje zabiegi na włosach, mające na celu podkreślenie cech indywidualnych klienta i ukrywające ewentualne mankamenty urody. Ponadto wykonuje zabiegi fryzjerskie, pielęgnacyjne włosów, strzyże, formuje fryzury i onduluje, a także zmienia ich kolor. Jako fryzjer będziesz cały czas pracować z ludźmi. Ważna jest zatem wrażliwość, komunikatywność i kultura osobista. Niezbędna jest wrażliwość estetyczna. W pracy potrzebne są: podzielność uwagi, zręczność ruchów, refleks, wytrzymałość na długotrwały wysiłek.
FRK.01.Wykonywanie usług fryzjerskich.
- prowadzenia konsultacji z klientem dotyczącej zakresu usługi fryzjerskiej,
- doradzania w zakresie doboru koloru i odpowiedniej fryzury,
- wykonywania pielęgnacji włosów i skóry głowy,
- wykonywania nietrwałego i trwałego odkształcania włosów,
- wykonywania strzyżenia włosów, golenia i formowania zarostu męskiego,
- wykonywania zmiany koloru włosów,
- wykonywania stylizacji fryzur.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izby rzemieślnicze.
Miejscem pracy fryzjera mogą być nie tylko salony fryzjerskie, ale także miejsca, gdzie potrzebny jest specjalista od stylizacji włosów, czyli teatry, plan zdjęciowy, telewizja, studia fotograficzne. Fryzjer również może prowadzić własną działalność gospodarczą.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
KUCHARZ
Kucharz bezpośrednio polega szefowi zmiany w kuchni, do jego obowiązków należy przygotowywanie oraz wydawanie potraw gorących i dań garmażeryjnych zgodnie z obowiązującą recepturą. Kucharz powinien przestrzegać obowiązujących norm w zakresie porcjowania, wysokiej jakości, estetyki i higieny wydawanych posiłków. Powinien dbać o oszczędne i racjonalne użytkowanie sprzętu, energii elektrycznej i gazu, dbać o higienę osobistą oraz czystość i estetykę własnego stanowiska pracy. Kucharz produkuje dania a’la carte, potrawy na przyjęcia okolicznościowe oraz cateringi.
HGT.02. Przygotowanie i wydawanie dań.
Niezbędne do uzyskania kwalifikacji są umiejętności :
- oceniania jakości produktów,
- przechowywania żywności,
- obróbki produktów i przygotowania stanowiska pracy,
- obsługi sprzętu gastronomicznego,
- przygotowania dań zimnych, gorących i podstawowych deserów,
- wydawania dań.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izby rzemieślnicze.
Zakłady gastronomiczne, w których pracuje kucharz:
Restauracje to zakłady z obsługą kelnerską, o najszerszym asortymencie produkcji, serwuje się w nich potrawy wchodzące w skład posiłków codziennych. Przyrządzanie potraw odbywa się na zamówienie konsumentów z karty dań.
Bistro to mały zakład z obsługą kelnerską, który świadczy usługi żywieniowe. Asortyment podstawowy to zimne i ciepłe przekąski, napoje, ciastka i desery.
Jadłodajnie to zakłady, w których serwuje się potrawy popularne. Posiłki sprzedaje się również na wynos.
Stołówki w zakładach żywienia zamkniętego, takich jak: szpitale, sanatoria, domy wczasowe, jednostki wojskowe, internaty i brusy, domy wczasowe, domy opieki, przedszkola, szkoły i zakłady pracy.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Mechanik pojazdów samochodowych
Mechanik pojazdów samochodowych to osoba, która posiada szeroką wiedzą z zakresu budowy, obsługi i naprawy pojazdów, ale również na bieżąco aktualizuje swoje wiadomości i zdobywa nowe umiejętności. Diagnozuje oraz naprawia podzespoły i zespoły samochodów osobowych, sprawdza ich stan techniczny, może również dokonywać niezbędnych regulacji i konserwacji pojazdów. Do głównych zadań mechanika pojazdów samochodowych należy: przyjmowanie pojazdów do przeglądu lub naprawy, sporządzanie protokołów przyjęcia, sprawdzanie działania pojazdów oraz zespołów i podzespołów za pomocą urządzeń diagnostycznych, ustalanie i usuwanie usterek w zespołach i układach pojazdów, dokonywanie wymiany płynów eksploatacyjnych pojazdów, sprawdzanie i ustawianie zbieżności kół pojazdów, wykonywanie prac demontażowo – montażowych, dorabianie i dopasowywanie części, sprawdzanie jakości wykonanych prac obsługowo – naprawczych oraz wykonywanie rozliczeń kosztów obsługi i naprawy.
MOT.05. Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa pojazdów samochodowych.
Niezbędne do uzyskania kwalifikacji są umiejętności:
- wykonywania przeglądów podzespołów i zespołów stosowanych w pojazdach samochodowych,
- diagnozowania stanu technicznego podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych,
- wykonywania napraw pojazdów samochodowych.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izby rzemieślnicze.
Mechanik pojazdów samochodowych może znaleźć zatrudnienie w fabrykach samochodów przy wszystkich etapach procesu technologicznego produkcji pojazdów samochodowych, służbach technicznych obsługi pojazdów w firmach transportowych, zakładach usługowo – naprawczych, stacjach serwisowych, stacjach kontroli pojazdów, salonach samochodowych, przedsiębiorstwach transportu samochodowego, instytucjach zajmujących się obrotem pojazdami samochodowymi i ich częściami, instytucjach zajmujących się ewidencją pojazdów oraz ubezpieczeniami, firmach zajmujących się likwidacją i recyklingiem pojazdów samochodowych. Przedstawiciel zawodu może prowadzić własny warsztat naprawy samochodów.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Monter sieci i instalacji sanitarnych
Zawód montera sieci i instalacji sanitarnych należy do zawodów stosunkowo złożonych, głównie ze względu na różnorodność sieci i instalacji sanitarnych. Osoby wykonujące ten zawód budują sieci wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, węzły ciepłownicze. Wykonują montaż instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, a także dbają o ich prawidłowe funkcjonowanie w obiektach mieszkalnych, biurowych i przemysłowych. Stosownie do potrzeb, wykonują roboty związane z konserwacją, naprawą i modernizacją tychże sieci oraz instalacji sanitarnych.
BUD.09. Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie monter sieci i instalacji sanitarnych powinien być przygotowany do wykonania następujących zadań zawodowych związanych z:
- wykonawstwem robót sieciowych i instalacyjnych,
- montażem i eksploatacją instalacji sanitarnych,
- konserwacją i naprawami sieci i instalacji sanitarnych.
Monter sieci i instalacji sanitarnych może być zatrudniony zarówno w dużych przedsiębiorstwach branży budowlanej (realizujących, np. inwestycje przemysłowe czy miejskie), jak i w małych firmach świadczących usługi z zakresu montażu i/lub naprawy instalacji sanitarnych w domach jednorodzinnych.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Piekarz
Piekarz jest to pracownik, który wytwarza różnego rodzaju pieczywo: chleb, bułki, rogale, itp. Głównym zadaniem tego pracownika jest: wyprodukowanie pieczywa z mąki, wody i drożdży z dodatkiem soli i mikrododatków – zgodnie z recepturą. Poza tym piekarz obsługuje i czyści maszyny, urządzenia, piece oraz aparatury kontrolno- pomiarowe.
SPC.03. Produkcja wyrobów piekarskich.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie piekarz powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
- magazynowania surowców piekarskich, dodatków do żywności i materiałów pomocniczych,
- przygotowania surowców i sporządzania półproduktów piekarskich,
- dzielenia ciasta i kształtowania kęsów na wyroby piekarskie,
- przeprowadzania rozrostu kęsów oraz wypieku pieczywa,
- ekspedycji gotowych wyrobów.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izby rzemieślnicze.
Miejscem pracy piekarza są: wszystkie piekarnie, hale produkcyjne, magazyny wyrobów gotowych. Doświadczony piekarz może awansować na brygadzistę.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Sprzedawca
Sprzedawca, to osoba zajmująca się bezpośrednią i pośrednią obsługą klientów w handlu detalicznym i hurtowym. Sprzedawcy to pracownicy zatrudnieni w sklepach, hurtowniach i supermarketach, osoby realizujące czynności kupna i sprzedaży w imieniu firmy lub przedsiębiorstwa. W zależności od miejsca zatrudnienia sprzedawca może zajmować się także przyjmowaniem towarów od dostawców, przygotowywaniem ich do sprzedaży, bezpośrednim promowaniu produktów, przyjmowaniu należnej zapłaty i księgowaniem jej za pośrednictwem kasy fiskalnej. Sprzedawca samodzielny przyjmuje także reklamacje i skargi klientów, jeśli jest jednocześnie właścicielem działalności lub posiada do tego upoważnienie, może negocjować warunki prowadzonych transakcji.
HAN.01. Prowadzenie sprzedaży.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie sprzedawca powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji HAN.01. Prowadzenie sprzedaży:
- wykonywania prac związanych z obsługą klientów oraz realizacją transakcji kupna i sprzedaży,
- przyjmowania dostaw oraz przygotowania towarów do sprzedaży.
Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą przystąpić do egzaminu zawodowego organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wziąć udział w egzaminie czeladniczym przeprowadzonym przez izby rzemieślnicze.
Praca sprzedwacy, jest pracą polegajacą na bezpośrednim kontakcie z klientem. Miejscem pracy sprzedawcy jest przestrzeń sklepu, kiosku, supermarketu, lub innego miejsca, w którym odbywają się transakcje kupna i sprzedaży bezpośredniej.
Stanowisko funkcjonuje w wyżej wymienionych miejscach. Często w jednym z nich zatrudnionych jest kilku lub więcej sprzedawców pracujących w systemie zmianowym.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Stolarz
Stolarz to rzemieślnik, który wykonuje z drewna meble lub elementy potrzebne w budownictwie i wykończeniu wnętrz. Tak jak większość zawodów rzemieślniczych nie cieszy się on wysokim statusem społecznym w Polsce, ale ma długą tradycję. Pierwszy cech stolarski założono pod koniec XV wieku w Krakowie.
Najważniejsze zadania stolarza to:
- wykonywanie i konserwacja elementów drewnianych używanych w budownictwie (np. schodów, drzwi, okien, parkietów, szaf wnękowych),
- wykonywanie i konserwacja mebli zwykłych oraz ozdobnych,
- wykonywanie i konserwacja drewnianych przedmiotów codziennego użytku (np. ramy do obrazów, instrumenty muzyczne),
- odnawianie i konserwacja drewnianych antyków.
DRM.04. Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie stolarz powinien być przygotowany do wykonania następujących zadań zawodowych:
- wykonywania wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych,
- wykonywania prac związanych z obsługą, konserwacją maszyn i urządzeń stosowanych stolarstwie,
- wykonywania napraw, renowacji i konserwacji wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych.
Stolarze mogą pracować na placach budowy, w dużych fabrykach mebli, małych zakładach stolarskich lub własnych warsztatach.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Ślusarz
Ślusarz to rzemieślnik, który zajmuje się obróbką metalu. W tym zawodzie wyróżniamy: ślusarza urządzeń komunalnych, ślusarza sprzętu domowego, ślusarza samochodowego, ślusarza wyrobów artystycznych oraz ślusarza konstrukcji stalowych. Tak więc, w zależności od specjalizacji – ślusarz ma różne zadania i stosuje różne technologie pracy. Pracownik ten wyrabia, m.in. zamki, klucze, okucia do drzwi i okien, krat, bram, ogrodzeń, zbiorników, zbrojeń budowlanych oraz kształtuje pręty, płaskowniki i kształtowniki stalowe, a także podnośniki szyb, regulacje położenia foteli, naprawy i odtwarzanie metalowych wyrobów artystycznych.
MEC.08. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi.
Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie ślusarz powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji MEC.08 Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi:
- wykonywania elementów maszyn,
- urządzeń i narzędzi metodą obróbki ręcznej,
- wykonywania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki maszynowej,
- wykonywania połączeń elementów maszyn, urządzeń i narzędzi,
- naprawa i konserwacja elementów maszyn, urządzeń i narzędzi.
Ślusarz może być zatrudniony, np.: w zakładach przemysłu maszynowego, warsztatach samochodowych, budowach, firmach sanitarnych i instalacyjno-grzewczych, serwisach naprawy sprzętu domowego, pracowniach ślusarstwa artystycznego (konserwacja, naprawa, odtwarzanie metalowych wyrobów artystycznych). Pracownik ten może też otworzyć własną działalność.
Zajęcia praktyczne organizuje się w celu opanowania przez uczniów umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, jak również w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Praktyczna nauka zawodu trwa w klasach I – dwa dni, a w klasach II i III – trzy dni.
Zajęcia realizowane są w zakładach pracy po podpisaniu umowy o pracę jako młodociany pracownik w porozumieniu z Cechem Rzemieślników i Przedsiębiorców lub Ochotniczym Hufcem Pracy.
|
|
Inne zawody
Dzisiejszy rynek pracy dość mocno sugeruje młodym ludziom, że pojawiła się ogromna potrzeba kształcenia zawodowego. Przez intensywną emigrację i wyginięcie niektórych zawodów, w Polsce brakuje fachowców z wielu dziedzin. W urzędach pracy pojawia się wiele ofert dla ludzi wykształconych w profilu zawodowym.
Jeśli jesteś zainteresowany innym zawodem, nasza szkoła stwarza młodzieży szansę zdobywania różnych zawodów, takich jak:
- betoniarz zbrojarz,
- blacharz,
- blacharz samochodowy,
- dekarz,
- elektronik,
- elektryk,
- kaletnik,
- kamieniarz,
- krawiec,
- mechanik motocyklowy,
- mechatronik,
- murarz – tynkarz,
- zegarmistrz,
- złotnik – jubiler,
- i innych zgodnych z zapotrzebowaniem.
Aktualny wykaz i opis zawodów znajdziesz tu:link
Uczniowie klasy Branżowej I Stopnia realizują w szkole tylko blok kształcenia ogólnego. Teoretyczne kształcenie zawodowe realizowane jest na 4 – tygodniowych kursach dokształcających organizowanych przez szkołę. Zajęcia praktyczne realizowane są w wybranym przez ucznia zakładzie pracy po zawarciu umowy o pracę w wybranym zawodzie (zgodnym z wykazem zawodów MEiN).